ඔබේ දරුවා මෙවැනි තත්ත්වයකට මුහුණ දෙන්නේ නම් හෝ අන් අයට හිරිහැර කරන්නේ නම්, එයට නිසි ලෙස ප්‍රතිචාර දැක්වීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.
ඔබේ දරුවා හිරිහැරයට ලක්වන්නේ නම්:
දරුවා ඔබට මේ ගැන පැවසූ විට කලබල නොවී සන්සුන්ව සවන් දෙන්න. ඔවුන්ට සහයෝගය දක්වන බවත්, මෙය ඔවුන්ගේ වරදක් නොවන බවත්, තනිවම මේ ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීමට අවශ්‍ය නැති බවත් අවධාරණය කරන්න.
දරුවාට පහර දීමෙන් හෝ ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියාවලින් ප්‍රතිචාර දැක්වීමට දිරිමත් නොකරන්න. මෙය තත්ත්වය තවත් නරක අතට හැරවිය හැකි අතර, ඔවුන් ද ගැටලුවේ කොටසක් ලෙස ලේබල් වීමට ඉඩ ඇත. ඒ වෙනුවට, එම ස්ථානයෙන් ඉවත් වී වැඩිහිටියෙකුට පැවසීමට පුහුණු කරන්න.
සිදුවීම් පිළිබඳ ලිඛිත වාර්තාවක් (කාලය, ස්ථානය, සම්බන්ධ වූ පුද්ගලයන්, සිදුවූ දේ) පවත්වා ගන්න. සයිබර් හිරිහැර කිරීම් (cyberbullying) සිදුවන්නේ නම්, පණිවිඩ හෝ පින්තූරවල තිරපිටපත් ලබා ගන්න.
දරුවාගේ පන්ති භාර ගුරුවරයා, උපදේශකවරයා හෝ විදුහල්පතිවරයා හමුවීමට වේලාවක් වෙන් කර ගන්න. පාසලේ හිරිහැර-විරෝධී ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳව විමසා දැනුවත් වන්න.
දරුවා කැමති ක්‍රියාකාරකම්, ක්‍රීඩා හෝ විනෝදාංශවල නිරත වීමට දිරිමත් කරන්න. මෙය ඔවුන්ගේ ආත්ම විශ්වාසය සහ නව මිත්‍රත්වයන් ගොඩනඟා ගැනීමට උපකාරී වේ.
ඔබේ දරුවා අන් අයට හිරිහැර කරන්නේ නම්:
තත්ත්වය බැරෑරුම්ව සලකන්න. ඔබේ දරුවාගේ හැසිරීම සුළු කොට තකන්න එපා. හිරිහැර කිරීම පිළිගත නොහැකි බවත්, එය නැවැත්විය යුතු බවත් දරුවාට පැහැදිලි කරන්න.
දරුවා මෙසේ හැසිරීමට හේතුව කුමක්දැයි සන්සුන්ව කතා කර තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ කරන්න. ඔවුන් අසතුටින්ද, ඊර්ෂ්‍යාවෙන්ද, නැතහොත් සමහර විට ඔවුන් ද හිරිහැරයට ලක්වී ඇත්දැයි සොයා බලන්න.
නිවසේදී අනුගමනය කළ යුතු පැහැදිලි සහ ස්ථාවර නීති රීති සකස් කරන්න. නීති කඩ කළහොත් සුදුසු ප්‍රතිවිපාක (උදා: රූපවාහිනිය නැරඹීමේ වරප්‍රසාද අහිමි කිරීම) ලබා දෙන්න.
දෙමාපියන් ලෙස ඔබ අන් අය සමඟ කටයුතු කරන ආකාරය පිළිබඳව සැලකිලිමත් වන්න. දරුවන් වැඩිහිටියන් ආදර්ශයට ගනී.
තත්ත්වය පාලනය කර ගැනීමට නොහැකි නම්, පාසල් උපදේශකවරයෙකුගේ හෝ මානසික සෞඛ්‍ය වෘත්තිකයෙකුගේ සහාය ලබා ගන්න.
දෙමාපියන් සහ පාසල අතර හොඳ සන්නිවේදනයක් සහ සහයෝගීතාවයක් තුළින් හිරිහැර කිරීම් ඵලදායීව කළමනාකරණය කර, දරුවන්ට ආරක්ෂිත පරිසරයක් නිර්මාණය කළ හැකිය.
